درزگیر بایندر

استانداردهای مربوط به آزمایش آتش با هدف تعیین عملکرد یک ماده با توجه به شعله، دود و سمیت (FST) است.چندین آزمایش به طور گسترده برای تعیین مقاومت مواد در برابر این شرایط استفاده شده است.

تست های منتخب برای بازدارنده های شعله

مقاومت در برابر سوختن
ASTM D635	"میزان سوختن پلاستیک"
ASTM E162	"اشتعال پذیری مواد پلاستیکی"
UL 94	"اشتعال پذیری مواد پلاستیکی"
ISO 5657	"اشتعال پذیری محصولات ساختمانی"
BS 6853	"تکثیر شعله"
FAR 25.853	"استاندارد قابلیت پرواز - فضای داخلی کوپه"
NF T 51-071	«شاخص اکسیژن»
NF C 20-455	"تست سیم براق"
DIN 53438	"تکثیر شعله"

مقاومت در برابر دماهای بالا
BS 476 قسمت شماره 7	"گسترش سطحی شعله - مصالح ساختمانی"
DIN 4172	رفتارهای آتش سوزی مصالح ساختمانی
ASTM E648	"پوشش کف - پانل تابشی"

سمیت
SMP 800C	"تست سمیت"
BS 6853	"انتشار دود"
NF X 70-100	"تست سمیت"
ATS 1000.01	"تراکم دود"

نسل دود
BS 6401	"چگالی نوری خاص دود"
BS 6853	"انتشار دود"
NES 711	«شاخص دود محصولات احتراق»
ASTM D2843	"تراکم دود ناشی از سوختن پلاستیک"
ISO CD5659	"چگالی نوری خاص - تولید دود"
ATS 1000.01	"تراکم دود"
DIN 54837	"نسل دود"

تست مقاومت در برابر سوختن

در اکثر آزمایش‌هایی که مقاومت در برابر سوختن را اندازه‌گیری می‌کنند، چسب‌های مناسب آن‌هایی هستند که پس از حذف منبع اشتعال، برای مدت قابل توجهی به سوختن ادامه نمی‌دهند.در این آزمایش‌ها، نمونه چسب خشک شده ممکن است مستقل از هر چسبنده در معرض اشتعال قرار گیرد (چسب به عنوان یک فیلم آزاد آزمایش می‌شود).

اگرچه این رویکرد واقعیت عملی را شبیه سازی نمی کند، اما داده های مفیدی در مورد مقاومت نسبی چسب در برابر سوختن ارائه می دهد.

ساختارهای نمونه با چسب و چسب نیز می توانند آزمایش شوند.این نتایج ممکن است بیشتر معرف عملکرد چسب در آتش سوزی واقعی باشد زیرا سهم ارائه شده توسط چسبنده می تواند مثبت یا منفی باشد.

تست سوزاندن عمودی UL-94

این یک ارزیابی اولیه از اشتعال پذیری نسبی و چکیدن پلیمرهای مورد استفاده در تجهیزات الکتریکی، دستگاه های الکترونیکی، لوازم خانگی و سایر کاربردها را ارائه می دهد.این ویژگی‌های استفاده نهایی از احتراق، سرعت سوختن، گسترش شعله، سهم سوخت، شدت سوختن و محصولات احتراق را مورد توجه قرار می‌دهد.

کار و راه اندازی - در این آزمایش یک فیلم یا نمونه لایه پوشش داده شده به صورت عمودی در یک محفظه بدون پیش نویس نصب می شود.یک مشعل به مدت 10 ثانیه در زیر نمونه قرار می گیرد و مدت زمان شعله ور شدن آن تعیین می شود.هر گونه چکیدنی که باعث مشتعل شدن پنبه جراحی شود که 12 اینچ زیر نمونه قرار داده شده است، یادداشت می شود.

این آزمون دارای چندین طبقه بندی است:

94 V-0: هیچ نمونه ای بیش از 10 ثانیه پس از احتراق شعله ور نمی شود.نمونه‌ها تا گیره نگهدارنده نمی‌سوزند، پنبه را چکه نمی‌کنند و مشتعل نمی‌کنند، یا پس از برداشتن شعله آزمایشی تا 30 ثانیه احتراق درخشان باقی می‌ماند.

94 V-1: هیچ نمونه ای نباید بیش از 30 ثانیه پس از هر اشتعال احتراق شعله ور شود.نمونه‌ها تا گیره نگهدارنده نمی‌سوزند، پنبه را چکه نمی‌کنند و مشتعل نمی‌کنند، یا درخشش پس از آن بیش از 60 ثانیه است.

94 V-2: این شامل همان معیارهای V-1 است، با این تفاوت که نمونه ها اجازه دارند پنبه زیر نمونه را چکه کرده و مشتعل کنند.

راهبردهای دیگر برای اندازه گیری مقاومت در برابر سوختن

روش دیگر برای اندازه گیری مقاومت در برابر سوختن یک ماده، اندازه گیری شاخص محدود کننده اکسیژن (LOI) است.LOI حداقل غلظت اکسیژن است که به عنوان درصد حجمی مخلوط اکسیژن و نیتروژن بیان می شود که فقط از احتراق شعله ور یک ماده در ابتدا در دمای اتاق پشتیبانی می کند.

مقاومت چسب در برابر دماهای بالا در مورد آتش سوزی به غیر از شعله، دود و اثرات سمی نیاز به توجه ویژه دارد.اغلب بستر از چسب در برابر آتش محافظت می کند.با این حال، اگر چسب به دلیل دمای آتش سست یا ضعیف شود، اتصال ممکن است از کار بیفتد و باعث جدا شدن بستر و چسب شود.اگر این اتفاق بیفتد، خود چسب همراه با بستر ثانویه در معرض دید قرار می‌گیرد.سپس این سطوح تازه می توانند بیشتر به آتش سوزی کمک کنند.

محفظه چگالی دود NIST (ASTM D2843, BS 6401) به طور گسترده در تمام بخش های صنعتی برای تعیین دود تولید شده توسط مواد جامد و مجموعه هایی که در موقعیت عمودی در یک محفظه بسته نصب شده اند استفاده می شود.تراکم دود به صورت نوری اندازه گیری می شود.

هنگامی که یک چسب بین دو لایه قرار می گیرد، مقاومت در برابر آتش و هدایت حرارتی زیرلایه ها تجزیه و انتشار دود چسب را کنترل می کند.

در آزمایش‌های تراکم دود، چسب‌ها را می‌توان به‌عنوان یک پوشش آزاد برای ایجاد بدترین حالت آزمایش کرد.